Czy "Czarne morze" wciąga? Sprawdziłam na sobie

Jak udaje mi się znaleźć chwilę ciszy, to od razu siadam z książką, ostatnich kilka polegiwań na kanapie spędziłam z "Czarnym morzem" Karoliny Macios. Pozwólcie, że opowiem Wam o tej książce.

Zapowiadana jako świetny thriller psychologiczny z oczywistych przyczyn musiała trafić w moje ręce. Joanna obdarzona jest darem, który jednocześnie jest jej przekleństwem, kiedy dotyka ludzi zaczyna z nimi dzielić ich najmroczniejsze wspomnienia. Życie Aśki nigdy nie było łatwe, leki, terapia, szpital psychiatryczny i próba życia tak, jak wszyscy. Pozornie udaje się jej stworzyć szczęśliwą rodzinę, ale Joanna nigdy nie będzie jak wszyscy.

W czasie wizyty u matki w Gdyni Joanna czuje nadciągające nieszczęście, razem z mężem postanawiają skrócić pobyt i jak najszybciej wrócić do domu do Wrocławia. Jednak w czasie podróży ulegają wypadkowi. Bohaterka budzi się w szpitalu ze wstrząśnieniem mózgu i pourazowymi zanikami pamięci. W domu okazuje się, że nadal nie wszystko jest tak jak trzeba, zniknąła jej pięcioletnia córka i choć Michał twierdzi, że Milena jest u dziadków, Joanna czuje, że nie mówi jej całej prawdy.

W rozwikłaniu tej zagadki, jak i innych nie pomagają nawracające wizje, wspomnienia z dzieciństwa, wspomnienia innych ludzi, które mieszają się w koktajl nie do zniesienia. Do Joanny powoli dociera, że tragedia, którą przewidywała się zdarzyła i zaczęła się jeszcze przed wypadkiem, na nadmorskim klifie, a może jeszcze wcześniej?

Ta książka jest... dziwna. Czytałam ją w kilku podejściach i mimo bardzo pozytywnych opinii na jakie trafiłam w sieci, nie miałam problemu z odkładaniem jej, ale z drugiej strony nie mogę powiedzieć, że ją "zmęczyłam". Zaskoczenie było dla mnie sporym zaskoczeniem, ale postać Joanny chyba trochę za bardzo nawymyślana. Jednak przyznaję, że ciężko o książki, które potrafią mnie zaskoczyć na ostatnich stronach, więc jeśli pytacie, czy warto ją przeczytać, to powiem, że owszem, w wolnej chwili.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Wielka Litera