Uwaga! Szczepię moje dzieci.

Oglądam sobie „Dzień dobry TVN” i w przeglądzie prasy mówią o kolejnej burzy w sprawie szczepień. Czy powinny być obowiązkowe? Czy rodzice powinni mieć dowolność w decydowaniu o swoim dziecku?

fot. Pixabay/whitesession 

Będzie emocjonalnie. Wszyscy, którzy twierdzą, że szczepionki powodują autyzm, mam propozycję: rozpędźcie się i walnijcie głową z całej siły w ścianę. Serio, nic Wam już nie pomoże. Nawet człowiek, który wysnuł tę teorię wycofał się z niej i przyznał, że się pomylił, wyznał, że swojej teorii nie poparł ŻADNYMI badaniami. Ale nie Wy wiecie swoje. Spoko, Was nic już nie przekona.

Kto będzie ciekaw tematu wygoogluje sobie, że szczepionka, która miała „zarażać autyzmem” tzw. MMR (odra, świnka, różyczka) podawana jest około 13 miesiąca życia dziecka. Kiedy jesteśmy w stanie dostrzec pierwsze objawy autyzmu? Jak ktoś nie ma pojęcia, czym jest to zaburzenie dopiero po roku z dzieckiem zaczyna zauważać, że jego maluch mówi mniej niż rówieśnicy, bawi się inaczej niż oni, jest wrażliwszy na hałas, może nie chce jeść pewnych rzeczy... Wtedy zaczyna szukać, daj Bóg u lekarza, gorzej jeśli na forach internetowych, czemu się tak dzieje. No i ten co zamiast do lekarza poszedł z dzieckiem na fejsika pierwsze co czyta, to pytanie „szczepisz dziecko?” no i się dowiaduje, że oto wszczepił dziecku autyzm! No ludzie!

Jako matka dziecka z zaburzeniami ze spectrum autyzmu mogę Wam powiedzieć, że mój syn miał Zespół Aspergera zanim dostał MMR, ba, nawet zanim dostał pierwsze szczepienie go miał, taki się urodził. Czy szczepię dzieci? Tak. Niektóre szczepienia opóźniam, staram się nie dawać dziecku bomby na jednej wizycie, ale szczepię. Bo wolę mieć żywe dziecko. Odra może zabić, krztusiec, świnka, gruźlica... to są mordercy. Czekają na Twoje dziecko. Powiesz, ej, ale ja żyje 30 lat i nie znam nikogo, kto by na to chorował, a co dopiero umarł. Racja, a wiesz dlaczego? Bo te cholerne szczepionki od kilkudziesięciu lat są obowiązkowe i trzydzieści lat temu , jak Ty byłeś dzieckiem to szczepiło się 100% zdrowych dzieci. Więc te cholerstwa przysnęły.

Znajomi mają córkę w wieku naszego Zeta. Cudna dziewczynka, miała jednak jakieś problemy immunologiczne i nie została zaszczepiona z zalecenia lekarza. Kiedy miała 4 lata zaczęła strasznie kasłać. Długo trwało zanim lekarze wpadli na to, że młoda ma krztusiec. Chorowała bardzo ciężko 2 miesiące. Skąd to diabelstwo? Nikt tego nie wie. Na szczęście Maja miała 4 lata, a co gdyby trafiło na noworodka?

Myślisz sobie, no spoko, co mnie jakaś Maja obchodzi? To ja Ci powiem. Taka Maja zanim pojawiły się objawy bawiła się z innymi dziećmi, spotykała z rodziną... A co gdyby odwiedziła ciocię, która wyszła z porodówki z maleństwem? Przytuliła się do Twojego chorego na nowotwór brata? Co wtedy? Nadal byś miał to w dupie?

Naprawdę pomyśl dalej niż do końca własnego nosa, pomyśl o ludziach, którzy nie mogą zaszczepić swoich dzieci, choćby bardzo tego chcieli, o kobietach w ciąży, noworodkach, chorych na raka, którzy mogą stać obok Twojego dziecka w sklepie, w przychodni, o ludziach, których możesz zabić, bo „walczysz z systemem”, bo „nie będziesz dorabiał koncernów farmakologicznych”.

Jeśli moje dzieci mają zapalenie oskrzeli daję im zapisane przez lekarza leki, jeśli mają rozwolnienie daję im coś, dzięki czemu się nie odwodnią, jeśli mają owsiki, podaję odpowiedni preparat, jak Ted rozciął głowę pojechaliśmy na szycie. Zimą ubieram ich ciepło, używam fotelików samochodowych, najlepszych na jakie mnie stać, jeżdżę zgodnie z przepisami. Mamy XXI wiek, jeśli mogę zapobiec ich chorobom i cierpieniom robię to, bo ich kocham i chcę żeby żyli.