Uwaga, będę jęczeć i marudzić

Dziś będzie post jęczący. Nie przygotowałam zapasu na wyjazd, to mam 😉 Prawdę mówiąc wczoraj wieczorem uznałam, że jak dzień czy dwa nie zamieszczenie artykułu na blogu, to świat się nie zawali, po czym przypomniałam sobie postanowienia noworoczne i odkryłam, że przecież miałam pisać codziennie.

Jutro zaczynają się Święta, my nie zdecydowaliśmy jeszcze czy zostaniemy w domu, czy pojedziemy do rodziców, więc jak się zapewne domyślacie nie ma mowy o żadnych przygotowaniach. Chociaż w odróżnieniu od zeszłego roku mamy w domu jajka, to szczerze mówiąc nic ponad to. Jutro rano zamiast popędzić do sklepu po biała kiełbasę popędzimy do lekarza. 

Kazik w placki

Popatrzyłam na moje dziecko nr 3, które wyglada, jakby przesadził z solarium i nie mam wątpliwości, rumień zakaźny, szczęśliwie bez gorączki i innych objawów, tylko wysypka. Do tego mój mały książę odkrył, że na spacerze nie trzeba chodzić, można usiąść na parkowej ścieżce i grzebać w ziemi. Na wszelkie próby zmiany jego planów reaguje histerią, więc jest bardzo uroczo.

Przeprowadzka po dwóch nocach

O tym napiszę Wam więcej w podsumowaniu wyjazdu, ale wiedzcie, że spacer z trójką dzieci, wózkiem i milionem tobołów o 21 przez Wrocław nie należy do moich ulubionych rozrywek. Chociaż dzieciom się podobało.

Spadek nastroju

Pewnie jeśli nie jesteś tu pierwszy raz to domyślasz się, że nie jestem w szczytowej formie, jakoś tak mnie dopadł zjazd. Nawet moje włosy o tym krzyczą, nie mogę ich ułożyć i to mnie frustruje. Wam życzę dobrej środy, a sobie szybkiego ogarnięcia się 😉